
My road, My dreams, My life!
Elena Beugnier 3LSO
Voorwoord
Hey iedereen! welkom op mijn blog :D Zoals de meeste onder jullie al weten vertrek ik voor 6 weken naar Nepal. Ik ga daar mijn buitenlandse stage voltooien en ik wil jullie heel graag meenemen in mijn verhaal! Jullie kunnen meegenieten van mijn foto's van de natuur, omgeving,cultuur en nog zoveel meer! als jullie meer willen weten, blijf dan zeker kijken :)
GOODMORNING EVERYONE!
Vandaag is het begin van mijn avontuur! Het is nu 04:20 en ik ben klaar om te vertrekken! :) . We stijgen op in Parijs = Charles de gaulle om 12u15. Dan nog een lange vlucht te gaan t.e.m China! Pas vrijdagochtend gaan we daar overstappen naar de effectieve bestemming, Nepal !! :) Eerste keer dat ik zo lang ga vliegen, spannend.
Vergeet zeker en vast niet op de foto te klikken! :) Ps: Vergeef me, het was wat vroeg :)
Aankomst Kathmadu!
02/02/18

Eindelijk is het zover! Na 30u reizen zijn we aangekomen in Kathmandu. Ik heb een kleine jetlag, het is hier 4u45 minuten verschil met België. Maar wauw wat een land!
Na een heftige Taxirit :D zijn we aangekomen aan het hotel! "Andes house" , zeker een aanrader!! Vriendelijk ontvangst, kunnen zeer goed Engels en het is dicht bij vele restaurantjes.
Eerste dag!
".Traveling is the only thing you buy, that makes you richer".

It was great today!.
We hebben vandaag een echte toerist uitgehangen :D
In Kathmandu heb je ongeveer 700 tempels, We hebben er vandaag 4 bezocht. De Monkey tempel, patan durbar, bouddhanath tempel, the great boudha stupa.
De monkeytempel was mijn favoriet! Overal zag je apen :D Samen met de tempel worden de apen als heilig beschouwd. De ogen die je ziet op de foto, zijn de ogen van boedha en die waken over de mensen. Als betekenis heeft dit te maken met wijsdom en een mediatieve karakter. ( Op elke boeddhistische tempel staan die ogen)
Enjoy with me!
The Monkey Temple
Boudha stupa
is één van de grootste antieke stoepa's in Zuid-Azië en ligt in de wijk Bouddah in Kathmandu
" You never traveling alone, the world is full of friends".
We arrived in Makwanpur Village!
Ons avontuur was begonnen in Kathmandu, en we zijn nu ondertussen aangekomen op onze tweede bestemming,The middle of nowhere! Bij aankomst zijn we ontvangen door onze familie, een gastgezin. We hebben in een huisje geslapen met geen ramen, geen licht en helaas geen verwarming. Je kan het je vast inbeelden hoe koud het wel niet was geweest. En ohja, wou je douchen? Dan moest je een emmer nemen! And for the girls there was also a golden bathroom, just look at the pictures!
In het begin was het echt wennen, maar het was een mooie levenservaring en ik zal dit nooit meer vergeten. Als ik ooit de kans krijg, zou ik zelfs nog eens terug willen gaan :)
It was amazing!
Kaladevi School
Meerdere ervaringen omtrent de school

Maandagochtend 5 februari, zijn we vroeg vertrokken! We zijn mee gereisd met 20 studenten architectuur en interieurarchitectuur van de faculteit Bouwkunde, KULeuven. Zij hebben daar een project opgestart en wij hebben daarin mee geholpen.

Dit was mijn klasje voor een paar dagen. Ik ga ze heel erg missen! Hun enthousiasme en leergierigheid ga ik nooit vergeten. Wat ons opviel in de school was dat de kinderen alles kopieerde van wat we zeiden. Dus ze hadden geen idee wat ze eigenlijk zeiden maar ze waren zo enthousiast dat ze gewoon meededen.
Les geven aan een geweldig publiek!
Kaladevi school
Dit is een public school.
We hebben in dit schooltje al een aantal uren les mogen geven aan de leerlingen. Zoals ik al had vermeld, kopieerde de leerlingen heel veel maar waren wel enthousiast en leergierig! Helaas kan er niet hetzelfde gezegd worden over de leerkrachten. Ook al hadden ze voldoende materiaal, ze deden er niets mee. Sommige leerkrachten deden wel mee met onze buiten activiteiten en observeerde onze lessen, maar anderen lieten ons gewoon doen en waren niet geïnteresseerd in ons manier van lesgeven!
Vond ik wel jammer en hoop dat er ooit verandering in komt!
My family for a week :)
but i will never forget them!

De week zit er al weer op!
Prachtige ervaring.. een echte levens les!
Zowel het afscheid nemen van de kinderen in de school als afscheid nemen van de familie heeft mij traantjes gegeven.
Weten dat zij zo gelukkig zijn met heel weinig en ik weer binnenkort terug keer naar huis, waar ik heel veel heb zonder dat ik het besef. Na deze ervaring leer je meer apreciëren over de kleine dingen. Ik raad het zeker en vast iedereen aan wie in Nepal stage wil doen, om de school hier en de familie te bezoeken!
Maar ik kijk al uit naar mijn volgende bestemming!
Navodaya School
Navodaya school, Dit is een katholieke school. Hier gaan we twee weken verblijven. De eigenaar is Father Micheal. Ik heb enorm veel bewondering en respect voor deze man. De school is opgericht in 2005 (in Nepal was dit 2062), ze zijn met niets begonnen en zijn helemaal uitgebreid tot een school met een internaat. De kinderen slapen hier, eten hier en gaan hier naar school. Wat ik zo enorm bewonder is dat de kinderen zich elke dag aan hun rituelen houden. Om 6u staan ze op om te bidden, nadien krijgen ze ontbijt en dan krijgen ze tijd om zich te wassen. Ze beginnen dan met school om tien u maar om kwart voor tien is er altijd een klas die een klein voorstelling organiseert. Ze lezen dan de actualiteit, ze lezen een gedicht en zingen een liedje. De kinderen hebben hier zoveel respect voor de leerkrachten. Publieke scholen in Nepal en zelfs scholen in België mogen hier een voorbeel aan nemen :)( klik op de foto)
1 Student per gezin

Kinderen Selecteren
De school heeft ondertussen 230 studenten, en elk jaar zijn er meer dan 300 aanvragen waarvan er maar 30 studenten worden uitgekozen. De studenten die dan worden verkozen blijven in de school en mogen telkens na het examen terug naar huis keren voor 3 weken.
( Er zijn 3 examenperiodes per jaar)
Iedereen krijgt gelijke kansen
Er wordt maar 1 kind per gezin gekozen om hier in de school te mogen studeren en te verblijven. Omdat ze willen dat iedereen gelijke kansen krijgt. Als één iemand van het gezin goed heeft gestudeerd kan die voor de familie zorgen.
Groententuin
De studenten mogen gratis verblijven in de school. Ze krijgen gratis eten, drinken en schoolmateriaal. Het enige wat de kinderen terug moeten doen, is werken in een groententuin. De leerlingen hebben dit zelf gemaakt en onderhouden dit zelf. Ik vind dit een zeer mooi initiatief! Zo hebben de kinderen ook dagelijks hun groente portie. En de leerlingen leren zelfstandig werken.

Beauty Classroom

We krijgen per dag 2 uur om onze vakken samen met de leerlingen uit te oefenen. Ze zijn zeer leergierig en komen zelfs opdagen wanneer het voor hun een dag vakantie is.

Elke dag doen we ook vrijwilligerswerk. Wat ik ook weer bewonder aan deze school, is dat de studenten elke dag naar een kamp gaan waar kinderen verblijven die niet naar school gaan. Ze leren de kinderen tellen en het alfabet opzeggen. Mijn hart brak wanneer ik hier toe kwam. De kinderen hebben bijna geen kleren aan, ze zijn vuil en de meeste hebben geen schoenen :( Ik ben blij dat ik per dag toch de kinderen even kan bezighouden en ik ze iets kan bijleren. Kon je maar meer doen maar helaas :(
Ervaringen blijven maar komen!
Kindergarten


We hebben ook een kleuterschool bezocht! Wauw ik was echt zo blij dat de leerkrachten hier zo enthousiast waren en hen nu al in het engels lieten zingen..
=> We hebben ook mogen kindergrimme op de kinderen.
Parade
We hebben weeral iets meegemaakt! We hebben met de parade mee gewandeld. We hebben 3uur gewandeld en een afstand gedaan van 8km ( de wegen zijn hier echt slecht) Tip! goede schoenen aan doen dus! :D. De mensen hadden als eindbestemming een tempel waarbij ze 7 dagen gingen overnachten om te bidden. Wij wilde graag de tempel bezoeken, want het was ook een zeer mooie tempel ( kijk maar verder naar de foto's).Maar als we dat deden dan was de voorwaarde dat we zeven dagen moesten verblijven in de nabijgelegen accommodaties.Dus hebben we maar besloten om buiten te blijven :).
Onze studenten liepen mee!
Navodaya School

De studenten van de navadoya school liepen mee. Zij zorgde voor de fanfare. Fanfare is een muziekensemble dat bestaat uit saxofoons, trompetten, trombels en nog andere muziek instrumenten.
Ze waren zo enthousiast en zeer blij dat we meededen. ( Lachten soms met ons) = Ps wij hadden dus geen goede schoenen aan :D.
De studenten mochten daar feest vieren tot in de avond en werden s' avonds terug opgepikt om terug naar de school te gaan.
Enjoy with me !
beautiful day in Chitwan <3
Everyone has beauty , but not everyone sees it!
They have never seen white people!
De mensen willen altijd foto's van ons nemen. Toen ik mee wandelde met de parade ben ik letterlijk tien keer moeten stoppen. Omdat ze een ofwel een foto willen nemen ofwel een selfie willen nemen. Ik krijg ook dagelijks zeker tien complimenten ( ik denk zelfs meer), over mijn haren, mijn wimpers, mijn ogen en kleren,... Over de mensen in Nepal mogen ze zeker niets negatief zeggen tegenover toerisme want ze zijn heel lief en geïnteresseerd! :) .
Mijn hart brak als de kinderen hun armen naast mijn arm leggen om dan te vergelijken. Ze zeggen dan: Sister, you are white and its beautiful! Mijn antwoord is dan: Yes indeed, but you're color is also beautiful! Maar dan zeggen ze dat ze mijn kleur mooier vinden en ze wit willen zijn. Ik vind dat zo jammer dat ze denken dat wit beter is. Terwijl wij juist bruin willen zijn!

Expressie Boekjes!!
Op mijn voorpagina zie je een link van Wonderwise. ( je kan altijd eens een kijkje nemen) Wat heeft Wonderwise ons meegegeven voor de leerlingen? Boekjes waarin ze hun emoties kunnen uiten. Iedere leerling krijgt 1 boekje. In dat boekje staan verschillende opdrachten in zoals, wie ben ik?,Wat wil ik graag later worden?,Wat zijn mijn problemen?, .... Ze mogen er in schrijven en tekenen. Wij hebben dit in de naam van Wonderwise mee opgestart in de Navodaya school. Wij hebben de leerkrachten aangeleerd hoe je het moet doen, en nu gaan ze dit verder zetten. Ik kijk al uit naar het verdere verloop!

Elke dag les mogen geven!!
Ik raad deze school enorm aan!
Je krijgt hier echt veel uren, we mochten zelf een eigen planning opstellen. Elke dag hebben we een paar uur les mogen geven. De Leerkrachten hier zijn een groot verschil tegenover de vorige school. Hier kunnen ze allemaal goed Engels en stonden open voor onze Ideeën.
Ik word zeker en vast leerkracht!
Ik heb echt ondervonden dat leerkracht zeker op mijn lijf is geschreven.Ik doe het super graag en zou graag in een school willen staan en klastitularis worden. Zodat ik mijn eigen schatjes heb voor een heel jaar!
Bye Navodaya!!

Navodaya school ga ik zeker niet vergeten. Zoals ik al zei heb ik bewondering voor deze school. Het is een katholieke school maar de kinderen hoeven niet katholiek te zijn. Ze krijgen vrij de keuze om ergens in te geloven. Er waren dus hindoeïstische kinderen , boeddhistische en christenen. Wat ik ook bewonder aan de studenten is dat ze zeer respectvol zijn tegenover leerkrachten, de zusters en de priester ( Father Michael). Ik heb niet met iedereen een band kunnen scheppen, maar met de meisjes die onze beautyklassen volgden wel. Ik heb daarom wanneer ik weg ging toch een klein traantje gelaten. De meisjes willen heel graag naar België komen om me te bezoeken. Ik heb gezegd als je ooit in belgie zou zijn moet je me maar een bericht sturen. Maar ik denk dat ik eerder terug zou moeten komen om hen nog eens terug te zien. Want nepalese mensen kunnen niet zomaar naar een ander land gaan zoals wij kunnen.
Er is één meisje die ik zeker nooit ga vergeten. Moena, het meisje dat zo graag politieagent wil worden. Wel, ik hoop dat haar wens uitkomt.
Bye Navodaya, je bent een herinnering die ik nooit zal vergeten.
HELLO CHAKPUR, GOODBYE CHAKPUR!
In Chakpur hebben we maar 2 nachten geslapen bij een familie. Het was een kort verblijf omdat we enkel een school gingen bezoeken. In de school waren er net zoals wij, 3 andere Belgische mensen die er les gaven. Ik vond het een leuk initiatief om hier een stop te houden vooraleer we weer naar een ander school gingen. Zo hadden we weer de kans om het systeem van de school te leren kennen en om ideeën uit te wisselen met de andere studenten.
Wat ik zie in elke scholen, is dat de kinderen zich niet schamen voor te dansen. Het is iets typisch Nepal!
Klik op de foto

Hop, naar het volgend avontuur!
Sindhulie Janakpur!
Laatste bestemming!
Dit is een publieke school. Het was een school met vijf klassen en er waren in de school vijf leerkrachten. Ik was enorm verast dat de leerkrachten hier gemotiveerd en enthousiast waren . Je zou denken, waarom ben je verast? Leerkrachten moeten toch hun job graag doen? Wel, ik zal het even uitleggen. Het verschil tussen een publieke school en een privé school is dat de leerkrachten in een publieke school een opleiding hebben gevolgd dus een diploma leerkracht bezitten. Daarom kunnen ze niet ontslagen worden. Dat is dus de reden waarom het niet zo vanzelfsprekend is dat de leerkrachten hun best doen. Ze weten dat ze niet ontslagen kunnen worden, dus waarom zouden ze hun best doen? Ze komen en gaan wanneer ze willen, ze plannen vakanties in wanneer ze willen,... Bij een privé school hebben ze geen diploma nodig en is het meestal vriendjes -politiek zoals wij in België zeggen. Ze worden goed betaald en moeten presteren anders worden ze ontslagen. De leerkrachten in deze school deden wel hun best en stonden open voor onze feedback. MAAR wat ik niet met zekerheid kan zeggen is of de leerkrachten hun best deden omdat wij er waren of doen ze dit altijd?
Maar 90 dagen van de 220 dagen open
Monokamana
In Nepal moeten publieke scholen ongeveer 220 dagen open zijn in een jaar. Van de 220 dagen moeten ze 190 dagen effectief lesgeven en de andere dagen mogen ze vrij invullen buitenschoolse activiteiten. Maar omdat er te weinig controle is op de school en zoals ik al zei de leerkrachten hun vakanties inplannen wanneer ze willen zijn ze maar 90 dagen in een jaar open. Ze geven de kinderen vrijaf voor het minste. Bijvoorbeeld 8 Maart was het Internationale vrouwendag. In België komen wij ook op voor de solidariteit van de vrouwen maar het is niet dat we daarom niet naar school moeten. De leerkrachten beslissen dat zij niet gaan werken, dus de kinderen hebben weer een dag minder school.
Weer een nieuwe school die in contact komt met het project Wonderwise!
We hebben hier ook het project uitgevoerd van Wonderwise. De leerkrachten stonden open voor dit project. We hebben eerst een workshop met de leerkrachten gehad. De bedoeling van de boekjes is dat je per week een opdracht gaat uitvoeren. We waren 2 weken in de school en hebben daarom 2 opdrachten kunnen uitvoeren met de studenten. De leerkrachten gaan het project verder opstarten in April. Omdat het nieuwe jaar in Nepal in April start en niet in Januari zoals in België. CEPP, onze organisatie die er voor zorgt dat wij op scholen terecht kunnen, gaan ons verder op de hoogte houden. Ik kijk al uit naar het verdere verloop!
Opdracht: Wat haat jij het meest?

Per opdracht krijg je 30 minuten om te tekenen en tien minuten om te schrijven wat je hebt getekend. En op het einde van de opdracht mogen er enkele studenten naar voor komen om hun gevoelens te uiten.

De kinderen zijn heel eerlijk. Dit meisje had de school getekend omdat ze haat dat de leerkrachten haar slagen. 2 leerkrachten keken gechoqueerd toen ze dit vertelde en de andere lachten het gewoon weg.
Zelf les geven!
We hebben ook de leerkrachten laten zien dat je op meerdere manieren kan les geven. Je kan les geven met memory, kwartet, een toneeltje, ......
Geweldig! Ik heb een verhaaltje voorgelezen en de kinderen moesten het na spelen zodat ik goed kon zien dat ze het verstonden.
Vrijwilligerswerk : Infrastructuur opvrolijken!

Als vrijwilligerswerk hebben we een klas geschilderd. We hebben de seizoenen van Nepal in 1 tekening verwerkt. In de westerse wereld zijn er 4 seizoenen. Maar in Nepal zijn er 6 seizoenen. Twee extra seizoenen in Nepal zijn het regenseizoen en het winterseizoen. Nepalese seizoenen zijn 2 maanden lang.
6 seizoenen in Nepal:
Basanta Ritu (lente)
Grishma Ritu (zomer)
Barsha Ritu (regenachtig)
Sharad Ritu (herfst)
Hemanta Ritu (Pre-winter)
Shishir Ritu (Winter)
Weer afscheid moeten nemen van een geweldige familie! Twee weken zijn we hier geweest. Ik kan je zeggen er zijn weinig toeristen die Nepal hebben gezien zoals wij dat gedaan hebben. Hoe de mensen zo kunnen leven kan ik nog altijd niet vatten. Ze eten elke maaltijd rijst en dit 7 dagen aan een stuk. Soms met wat aardappelen, droge rijstvlokken, vis die ze zelf in de rivier hebben gevangen of soms een stukje kip die ze zelf hebben geslacht. Maar altijd geserveerd met rijst. Kun je nu geloven dat ik rijst beu ben? :D Als je het vergelijkt met Kathmandu is het een groot verschil. Ze slapen op de grond of op bedden met houten planken. Ze kunnen zich alleen douchen aan een kraantje waar iedereen zijn water komt halen of in de rivier. Dus de mensen kunnen zich nooit douchen met warm water. De meeste mensen zouden zeggen inclusief ik dat ze arm zijn. Maar de mensen hebben gewoon niet de comfort die wij hebben en zijn gelukkiger dan dat we denken. Afscheid feestje ( klik op de foto)
Ik ga de familie missen , ze hebben een plaatsje in mijn hart!